Belgian Dark Strong Ale: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wiki piwo.org
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.075 – 1.110|FG=1.010 – 1.024|IBU=20 – 35|SRM=12 – 22|ABV=8 – 11%}} ==Belgijskie Ciemne Mocne Ale== ===Aromat=== Kompleksowy wraz z bogatą słodo…”)
 
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:


===Aromat===
===Aromat===
Kompleksowy wraz z bogatą słodową słodkością, wyraźne estry i alkohol, jak również opcjonalnie umiarkowaną przyprawowość. Aromaty słodowe są bogate i mocne. Mogą mieć cechy słodu monachijskiego często wraz z karmelowym, tostowym, i/albo chlebowym aromatem. Estry owocowe są mocne do umiarkowanie słabych i mogą zawierać rodzynki, śliwki, suszone wiśnie, figi albo nuty suszonych śliwek. Przyprawowe fenole mogą być obecne, ale przeważnie maja pieprzowe, a nie goździkowe aromaty. Alkohol jest miękki, przyprawowy, perfumowy, i/albo różany i jest niski albo umiarkowany w intensywności. Aromaty chmielowe nie są przeważnie obecne (ale bardzo słaby aromat chmieli szlachetnych jest akceptowalny). Brak [[Diacetyl|dwuacetylu]]. Brak aromatów ciemnych/palonych słodów. Brak gorących albo „rozpuszczalnikowych” aromatów. Brak obecności aromatów pochodzących od dodatku przypraw.
Złożony z bogatą słodową słodyczą, estry i alkohol wyraźne, opcjonalnie umiarkowanie przyprawowy. Aromaty słodowe są bogate i mocne. Mogą mieć cechy słodu monachijskiego często z karmelowym, tostowym, i/lub chlebowym aromatem. Estry owocowe są od mocno do umiarkowanie słabo wyczuwalnych i mogą zawierać nuty rodzynek, śliwek, suszonych wiśni, fig albo suszonych śliwek. Mogą występować  przyprawowe fenole ale przeważnie maja pieprzowy, a nie goździkowy charakter. Alkohole są łagodne, przyprawowe, perfumowe, i/albo różane o intensywności niskiej do umiarkowanej. Aromaty chmielowe przeważnie nie są obecne (ale bardzo słaby aromat chmieli szlachetnych jest akceptowalny). Brak [[Diacetyl|dwuacetylu]]. Brak aromatów ciemnych/palonych słodów. Brak ostrych albo „rozpuszczalnikowych” aromatów fuzlowych. Brak obecności rozpoznawalnych aromatów pochodzących od dodatku przypraw.


===Wygląd===
===Wygląd===
Ciemno bursztynowy do ciemno miedziano brunatny („ciemno” w tym kontekście znaczy głębszy złoty kolor). Wielka, gęsta piana o konsystencji musu, utrzymująca się o kolorze kremowym do żółtobrązowego koloru piana. Może być od klarowne do mgliste.
Głęboko bursztynowy do głęboko miedziano brunatny („ciemny=Dark” w tym wypadku znaczy głębszy odcień koloru złotego). Wysoka i gęsta piana o konsystencji musu, długo utrzymująca się, o kolorze od kremowego do żółtobrązowego. Może być od klarownego po lekko mgliste.


===Smak===
===Smak===
Podobny do aromatu (takie same słodowe, estrowe, fenolowe, alkoholowe, chmielowe i przyprawowe smaki jak w przypadku aromatu). Umiarkowanie słodowe i słodkie na podniebieniu. Finisz jest różny w zależności od interpretacji (autentyczne Trappist są umiarkowanie wytrawne do wytrawne, wersje Abbey może mieć średnio wytrawny do słodki finisz). Niska goryczka dla piwa tej mocy; alkohol powoduje, że balans jest troszeczkę po stronie słodu. Słodsze i bardziej treściwe piwo będzie miało mocniejszą goryczkę dla balansu. Prawie wszystkie wersje są słodowe w balansie, aczkolwiek niektóre są delikatnie gorzkie. Kompleksowość i zróżnicowane smaki powinny gładko się mieszać.
Podobny do aromatu (takie same słodowe, estrowe, fenolowe, alkoholowe, chmielowe i przyprawowe smaki jak w przypadku aromatu). Umiarkowanie słodowe i słodkie na podniebieniu. Finisz jest różny w zależności od interpretacji (autentyczne Trappist są umiarkowanie wytrawne do wytrawne, wersje Abbey mogą mieć średnio finisz od wytrawnego do słodkiego). Niska goryczka jak dla piwa tej mocy; alkohol powoduje, że balans jest przesunięty troszeczkę w kierunku słodu. Słodsze i bardziej treściwe piwo będzie miało mocniejszą goryczkę dla równowagi. Prawie wszystkie wersje są słodowe w balansie, aczkolwiek niektóre są trochę bardziej gorzkie. Złożone i zróżnicowane smaki powinny mieszać się gładko i harmonijnie.


===Tekstura===
===Tekstura===
Mocne nagazowane, ale nie ma kwaskowatego „ugryzienia”. Gładkie ale z zauważalnym rozgrzaniem alkoholu. Treściwość może być różna w zależności od interpretacji stylu (autentyczne wersje Trappist skłaniają się do średnio lekkiej do średniej, natomiast wersje piwa Abbey mogą być całkiem pełne i kremowe)
Mocno nagazowane, ale bez ostrości pochodzącej od kwasu węglowego (nie szczypie w język). Delikatne ale wyraźnie rozgrzewające alkoholem. Treściwość może być różna w zależności od interpretacji stylu (autentyczne wersje Trappist skłaniają się ku średnio lekkiej do średniej, natomiast wersje piwa Abbey mogą być całkiem pełne i kremowe)


===Ogólne wrażenia===
===Ogólne wrażenia===
Ciemne, bardzo bogate, złożone i bardzo mocne belgijskie ale. Złożone, bogate i gładkie.
Ciemne, bardzo bogate, złożone i bardzo mocne belgijskie ale. Złożone, bogate, gładkie i niebezpieczne.


===Komentarz===
===Komentarz===
Autentyczne wersje Trappist skłaniają się do tego by być wytrawne (Belgowie powiedzieli by „łatwiejsze w trawieniu”) w porównaniu z wersją Abbey, która może być bardziej słodka i treściwa. Zezwala się na większą goryczke w piwach stylu Abbey z wyższą gęstością końcową. Piwo typu Barleywine (na przykład Scaldis/Bush, La Trappe Quadrupel, Weyerbacher QUAD) i piwa typu Przyprawowego/Świątecznego (na przykład N’ice Chouffe, Affligem Nöel) powinny być wystawione w kategorii Belgian Specialty Ale (16E), a nie w tej kategorii. Tradycyjnie kondycjonowane w butelce („refermentowane w butelce”).
Autentyczne wersje Trappist ciążą ku wytrawności (Belgowie powiedzieli by „lżej strawne") podczas gdy wersje Abbey mogą być bardziej słodkie i treściwe. W piwach stylu Abbey o wyższej gęstością końcowej zezwala się na mocniejszą goryczkę. Piwo typu Barleywine (na przykład Scaldis/Bush, La Trappe Quadrupel, Weyerbacher QUAD) i piwa typu Przyprawowego/Świątecznego (na przykład N’ice Chouffe, Affligem Nöel) powinny być wystawione w kategorii Belgian Specialty Ale (16E), a nie w tej kategorii. Tradycyjnie kondycjonowane w butelce („refermentowane w butelce”).


===Historia===
===Historia===
Linia 24: Linia 24:


===Surowce===
===Surowce===
Szczepy drożdży belgijskich skłonne do produkcji wyższych alkoholi, estrów i czasami fenoli są powszechnie używane. Woda może być od miękkiej do twardej. Wrażenie złożoności zasypu aczkolwiek większość tradycyjnych wersji całkiem proste, wraz z karmelizowanym syropem cukrowym albo nierafinowanym cukrem i drożdżami nadającymi wiele ze złożoności. Piwowarzy domowi mogą używać belgijskiego słodu pilzneńskiego albo słodu pale jako słodu bazowego, słodu monachijskiego dla nadania słodowości i innych zbóż specjalnych dla nadania charakteru. Karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier łagodzi treściwość i nadaje koloru i smaku (w szczególności jeśli używa się cukru ciemnego). Szlachetne, angielskie, albo chmiele Styrian Goldings są używane powszechnie. Przyprawy generalnie nie są używane; jeśli jednak użyte smaki powinny być subtelne i w tle. Unikaj słodów crystal z USA/UK (te nadają słodycz złego rodzaju).
Szczepy drożdży belgijskich skłonne do produkcji wyższych alkoholi, estrów i czasami fenoli są powszechnie używane. Woda może być od miękkiej do twardej. Wrażenie złożoności zasypu podczas gdy w większość tradycyjnych wersji jest on całkiem proste, a złożoności nadają im karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier i specjalne szczepy drożdży. Piwowarzy domowi mogą używać belgijskiego słodu pilzneńskiego albo słodu pale jako słodu bazowego, słodu monachijskiego dla nadania słodowości i innych zbóż specjalnych dla nadania charakteru. Karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier łagodzi treściwość i nadaje koloru i smaku (w szczególności jeśli używa się cukru ciemnego). Powszechnie używane są szlachetne chmiele angielskie albo Styrian Goldings. Generalnie nie używa się przypraw; jeśli jednak użyte ich smak powinien być zaznaczony subtelnie i w tle. Unikaj słodów typu crystal z USA/UK (te nadają słodyczy o złym charakterze)


==Podstawowe informacje==
==Podstawowe informacje==

Aktualna wersja na dzień 20:20, 30 sie 2010

BJCP Parametry stylu

OG 1.075 – 1.110
FG 1.010 – 1.024
IBUs 20 – 35
SRM 12 – 22
ABV 8 – 11%

Belgijskie Ciemne Mocne Ale

Aromat

Złożony z bogatą słodową słodyczą, estry i alkohol wyraźne, opcjonalnie umiarkowanie przyprawowy. Aromaty słodowe są bogate i mocne. Mogą mieć cechy słodu monachijskiego często z karmelowym, tostowym, i/lub chlebowym aromatem. Estry owocowe są od mocno do umiarkowanie słabo wyczuwalnych i mogą zawierać nuty rodzynek, śliwek, suszonych wiśni, fig albo suszonych śliwek. Mogą występować przyprawowe fenole ale przeważnie maja pieprzowy, a nie goździkowy charakter. Alkohole są łagodne, przyprawowe, perfumowe, i/albo różane o intensywności niskiej do umiarkowanej. Aromaty chmielowe przeważnie nie są obecne (ale bardzo słaby aromat chmieli szlachetnych jest akceptowalny). Brak dwuacetylu. Brak aromatów ciemnych/palonych słodów. Brak ostrych albo „rozpuszczalnikowych” aromatów fuzlowych. Brak obecności rozpoznawalnych aromatów pochodzących od dodatku przypraw.

Wygląd

Głęboko bursztynowy do głęboko miedziano brunatny („ciemny=Dark” w tym wypadku znaczy głębszy odcień koloru złotego). Wysoka i gęsta piana o konsystencji musu, długo utrzymująca się, o kolorze od kremowego do żółtobrązowego. Może być od klarownego po lekko mgliste.

Smak

Podobny do aromatu (takie same słodowe, estrowe, fenolowe, alkoholowe, chmielowe i przyprawowe smaki jak w przypadku aromatu). Umiarkowanie słodowe i słodkie na podniebieniu. Finisz jest różny w zależności od interpretacji (autentyczne Trappist są umiarkowanie wytrawne do wytrawne, wersje Abbey mogą mieć średnio finisz od wytrawnego do słodkiego). Niska goryczka jak dla piwa tej mocy; alkohol powoduje, że balans jest przesunięty troszeczkę w kierunku słodu. Słodsze i bardziej treściwe piwo będzie miało mocniejszą goryczkę dla równowagi. Prawie wszystkie wersje są słodowe w balansie, aczkolwiek niektóre są trochę bardziej gorzkie. Złożone i zróżnicowane smaki powinny mieszać się gładko i harmonijnie.

Tekstura

Mocno nagazowane, ale bez ostrości pochodzącej od kwasu węglowego (nie szczypie w język). Delikatne ale wyraźnie rozgrzewające alkoholem. Treściwość może być różna w zależności od interpretacji stylu (autentyczne wersje Trappist skłaniają się ku średnio lekkiej do średniej, natomiast wersje piwa Abbey mogą być całkiem pełne i kremowe)

Ogólne wrażenia

Ciemne, bardzo bogate, złożone i bardzo mocne belgijskie ale. Złożone, bogate, gładkie i niebezpieczne.

Komentarz

Autentyczne wersje Trappist ciążą ku wytrawności (Belgowie powiedzieli by „lżej strawne") podczas gdy wersje Abbey mogą być bardziej słodkie i treściwe. W piwach stylu Abbey o wyższej gęstością końcowej zezwala się na mocniejszą goryczkę. Piwo typu Barleywine (na przykład Scaldis/Bush, La Trappe Quadrupel, Weyerbacher QUAD) i piwa typu Przyprawowego/Świątecznego (na przykład N’ice Chouffe, Affligem Nöel) powinny być wystawione w kategorii Belgian Specialty Ale (16E), a nie w tej kategorii. Tradycyjnie kondycjonowane w butelce („refermentowane w butelce”).

Historia

Większość wersji jest unikalna w charakterze, odzwierciedlając charakter browaru.

Surowce

Szczepy drożdży belgijskich skłonne do produkcji wyższych alkoholi, estrów i czasami fenoli są powszechnie używane. Woda może być od miękkiej do twardej. Wrażenie złożoności zasypu podczas gdy w większość tradycyjnych wersji jest on całkiem proste, a złożoności nadają im karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier i specjalne szczepy drożdży. Piwowarzy domowi mogą używać belgijskiego słodu pilzneńskiego albo słodu pale jako słodu bazowego, słodu monachijskiego dla nadania słodowości i innych zbóż specjalnych dla nadania charakteru. Karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier łagodzi treściwość i nadaje koloru i smaku (w szczególności jeśli używa się cukru ciemnego). Powszechnie używane są szlachetne chmiele angielskie albo Styrian Goldings. Generalnie nie używa się przypraw; jeśli jednak użyte ich smak powinien być zaznaczony subtelnie i w tle. Unikaj słodów typu crystal z USA/UK (te nadają słodyczy o złym charakterze)

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 18,2 - 25,9°Blg

Goryczka: 20 – 35 IBU

Gęstość końcowa: 2,6 - 6,1°Blg

Kolor: 12 – 22 SRM

Alkohol objętościowo: 8 – 11%

Komercyjne przykłady

Westvleteren 12 (yellow cap), Rochefort 10 (blue cap), St. Bernardus Abt 12, Gouden Carolus Grand Cru of the Emperor, Achel Extra Brune, Rochefort 8 (green cap), Southampton Abbot 12, Chimay Grande Reserve (Blue), Brasserie des Rocs Grand Cru, Gulden Draak, Kasteelbier Bière du Chateau Donker, Lost Abbey Judgment Day, Russian River Salvation