Belgian Dark Strong Ale

Z Wiki piwo.org
Wersja z dnia 12:23, 28 paź 2009 autorstwa 2artur2 (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{BJCP|OG=1.075 – 1.110|FG=1.010 – 1.024|IBU=20 – 35|SRM=12 – 22|ABV=8 – 11%}} ==Belgijskie Ciemne Mocne Ale== ===Aromat=== Kompleksowy wraz z bogatą słodo…”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

BJCP Parametry stylu

OG 1.075 – 1.110
FG 1.010 – 1.024
IBUs 20 – 35
SRM 12 – 22
ABV 8 – 11%

Belgijskie Ciemne Mocne Ale

Aromat

Kompleksowy wraz z bogatą słodową słodkością, wyraźne estry i alkohol, jak również opcjonalnie umiarkowaną przyprawowość. Aromaty słodowe są bogate i mocne. Mogą mieć cechy słodu monachijskiego często wraz z karmelowym, tostowym, i/albo chlebowym aromatem. Estry owocowe są mocne do umiarkowanie słabych i mogą zawierać rodzynki, śliwki, suszone wiśnie, figi albo nuty suszonych śliwek. Przyprawowe fenole mogą być obecne, ale przeważnie maja pieprzowe, a nie goździkowe aromaty. Alkohol jest miękki, przyprawowy, perfumowy, i/albo różany i jest niski albo umiarkowany w intensywności. Aromaty chmielowe nie są przeważnie obecne (ale bardzo słaby aromat chmieli szlachetnych jest akceptowalny). Brak dwuacetylu. Brak aromatów ciemnych/palonych słodów. Brak gorących albo „rozpuszczalnikowych” aromatów. Brak obecności aromatów pochodzących od dodatku przypraw.

Wygląd

Ciemno bursztynowy do ciemno miedziano brunatny („ciemno” w tym kontekście znaczy głębszy złoty kolor). Wielka, gęsta piana o konsystencji musu, utrzymująca się o kolorze kremowym do żółtobrązowego koloru piana. Może być od klarowne do mgliste.

Smak

Podobny do aromatu (takie same słodowe, estrowe, fenolowe, alkoholowe, chmielowe i przyprawowe smaki jak w przypadku aromatu). Umiarkowanie słodowe i słodkie na podniebieniu. Finisz jest różny w zależności od interpretacji (autentyczne Trappist są umiarkowanie wytrawne do wytrawne, wersje Abbey może mieć średnio wytrawny do słodki finisz). Niska goryczka dla piwa tej mocy; alkohol powoduje, że balans jest troszeczkę po stronie słodu. Słodsze i bardziej treściwe piwo będzie miało mocniejszą goryczkę dla balansu. Prawie wszystkie wersje są słodowe w balansie, aczkolwiek niektóre są delikatnie gorzkie. Kompleksowość i zróżnicowane smaki powinny gładko się mieszać.

Tekstura

Mocne nagazowane, ale nie ma kwaskowatego „ugryzienia”. Gładkie ale z zauważalnym rozgrzaniem alkoholu. Treściwość może być różna w zależności od interpretacji stylu (autentyczne wersje Trappist skłaniają się do średnio lekkiej do średniej, natomiast wersje piwa Abbey mogą być całkiem pełne i kremowe)

Ogólne wrażenia

Ciemne, bardzo bogate, złożone i bardzo mocne belgijskie ale. Złożone, bogate i gładkie.

Komentarz

Autentyczne wersje Trappist skłaniają się do tego by być wytrawne (Belgowie powiedzieli by „łatwiejsze w trawieniu”) w porównaniu z wersją Abbey, która może być bardziej słodka i treściwa. Zezwala się na większą goryczke w piwach stylu Abbey z wyższą gęstością końcową. Piwo typu Barleywine (na przykład Scaldis/Bush, La Trappe Quadrupel, Weyerbacher QUAD) i piwa typu Przyprawowego/Świątecznego (na przykład N’ice Chouffe, Affligem Nöel) powinny być wystawione w kategorii Belgian Specialty Ale (16E), a nie w tej kategorii. Tradycyjnie kondycjonowane w butelce („refermentowane w butelce”).

Historia

Większość wersji jest unikalna w charakterze, odzwierciedlając charakter browaru.

Surowce

Szczepy drożdży belgijskich skłonne do produkcji wyższych alkoholi, estrów i czasami fenoli są powszechnie używane. Woda może być od miękkiej do twardej. Wrażenie złożoności zasypu aczkolwiek większość tradycyjnych wersji są całkiem proste, wraz z karmelizowanym syropem cukrowym albo nierafinowanym cukrem i drożdżami nadającymi wiele ze złożoności. Piwowarzy domowi mogą używać belgijskiego słodu pilzneńskiego albo słodu pale jako słodu bazowego, słodu monachijskiego dla nadania słodowości i innych zbóż specjalnych dla nadania charakteru. Karmelizowany syrop cukrowy albo nierafinowany cukier łagodzi treściwość i nadaje koloru i smaku (w szczególności jeśli używa się cukru ciemnego). Szlachetne, angielskie, albo chmiele Styrian Goldings są używane powszechnie. Przyprawy generalnie nie są używane; jeśli jednak użyte smaki powinny być subtelne i w tle. Unikaj słodów crystal z USA/UK (te nadają słodycz złego rodzaju).

Podstawowe informacje

Gęstość początkowa: 18,2 - 25,9°Blg

Goryczka: 20 – 35 IBU

Gęstość końcowa: 2,6 - 6,1°Blg

Kolor: 12 – 22 SRM

Alkohol objętościowo: 8 – 11%

Komercyjne przykłady

Westvleteren 12 (yellow cap), Rochefort 10 (blue cap), St. Bernardus Abt 12, Gouden Carolus Grand Cru of the Emperor, Achel Extra Brune, Rochefort 8 (green cap), Southampton Abbot 12, Chimay Grande Reserve (Blue), Brasserie des Rocs Grand Cru, Gulden Draak, Kasteelbier Bière du Chateau Donker, Lost Abbey Judgment Day, Russian River Salvation